Το όνειρο που σαρκώθηκε

Της Ελένης Πριοβόλου *

Το χωριό μου, Αγγελόκαστρο, ήταν επαρχία Μεσολογγίου. Εκεί πήγαινε ο πατέρας για τις ανάγκες του ως επαγγελματίας. Νομαρχία, Εφορία, Αγρονομία, αλλά και για το ούζο του καφενέ του. Το ούζο Τρικενέ. Μαζί έφταναν και οι μεζέδες που θα συνόδευαν το ούζο. Γαρίδες, καλαμαράκια, καβούρια, αυγοτάραχο, χέλια.

Έτσι το Μεσολόγγι- μεγάλο ταξίδι για εμάς τα παιδιά εκείνα τα χρόνια- είχε τη μυρουδιά ούζου με μεζέ στον καφενέ μας. 

Για τη Βάσω Κατράκη

Η Β.Κ στη λιμνοθάλασσα του αγαπημένου της Αιτωλικού

                                        

Του Δημήτρη Παπαστάμου*

 

   Βαθιά  είναι η σοβαρότητα  με την οποία  η Βάσω Κατράκη από την αρχή  της καλλιτεχνικής  της παρουσίας αντιμετώπιζε τη  χαρακτική.
   Νέα κοπέλα,  όταν άρχισε να ασχολείται  μ’ αυτή, βρήκε, όπως  και η Γερμανίδα χαράκτρια Καίτε  Κόλλιβιτς, τους δυνατότερους  ερεθισμούς για την τέχνη της μέσα στη ζωή του λαού και ακόμα περισσότερο στα γεγονότα, που από την εποχή της συντάρασσαν  τα λαϊκά στρώματα στα οποία άρχισε  να γίνεται  συνείδηση η ανάγκη για μόρφωση, εξέλιξη, κοινωνική  κατοχύρωση.

Ο εξ Αιτωλικού Κωνσταντίνος Κτιστόπουλος - Η μεγάλη αποκάλυψη

Του Γιάννη Μπούλια *

      
      Συμπληρώνονται  66 χρόνια  από την ιστορική εκείνην ημέρα, 1^η Ιουλίου  του  1952,  όταν η παγκόσμια  κοινή γνώμη γίνεται μάρτυρας καταπληκτικών εξελίξεων. Ένα μέγα και χρόνια  μυστήριο φτάνει στο τέλος του.

      Την ημέρα εκείνη,  ακούγεται  στο BBC  η είδηση  ότι έχει  αποκρυπτογραφηθεί η  Γραμμική Β,  γραφή προγενέστερη  της αλφαβητικής  χρησιμοποιούμενη στον  μυκηναϊκό  κόσμο. Ο Βρεττανοπολωνός Michael  Ventris,  ανακοίνωσε  την απόδειξη  περί της ελληνικότητας  της  - έως  τότε  μυστηριώδους – αυτής  γραφής,  προς συγκίνησιν  των φιλελλήνων  και απογοήτευσιν  των απανταχού  ανθελλήνων.

Το βιβλίο ως πολιτισμός και ως μάρκετινγκ

Του Χάρη Μαυρομάτη *

  Είναι χρόνια τώρα που ασχολούμαι με την κριτική του βιβλίου και φυσικά, βρίσκομαι σε επαφή με τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές και πεζογράφους. Βρίσκομαι, επίσης, σε επαφή με τους εκδοτικούς οίκους και παρακολουθώ τις κινήσεις τους και την εκάστοτε φιλοσοφία, που υποκινεί τις κινήσεις αυτές. Χωρίς να λέω τίποτε καινούργιο και τίποτε σοφό, αυτό που διατυπώνω είναι ότι οι συγγραφείς γράφουν και οι εκδότες κυκλοφορούν βιβλία, που στόχο έχουν να «συναντήσουν» το χρόνο του αναγνώστη, ο οποίος συρρικνώνεται όλο και περισσότερο.

Ο πολιτισμός στο μεσολογγίτικο DNA…

                                                                        Του Βασίλη Πάικου *

   Ολυμπιακοί αγώνες 2004. Η ολυμπιακή φλόγα περνά από το Μεσολόγγι. Και, κατά παρέκκλιση του επίσημου προγράμματος, κάνει στάση στο σπίτι του Κωστή Παλαμά. Ξαφνικά δεκάδες γυναίκες από τα διπλανά και από τα απέναντι σπίτια βγαίνουν στο δρόμο. Με ρόμπες, με παντόφλες και με ποδιές οι περισσότερες. Ξεκινά λοιπόν κάποια να τραγουδά τον ολυμπιακό ύμνο. Και ακολουθούν οι άλλες. Όλες. Τραγουδούν όλες μαζί το ύμνο. Ολόκληρο τον ύμνο. Και τους 15 στίχους του.