Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Τάκης Εμμανουήλ - Ένας Μεσολογγίτης "ωραίος ως έλληνας"


Του Γιάννη Μπαρδάκη*


     Ένας κοσμοπολίτης ηθοποιός, που αντίθετα με τον διακριτικό ιδιωτικό του βίο  αφού η ψυχή του καθρεφτίζονταν   στην ήρεμη θάλασσα της γενέθλιας πόλης, είχε έντονη  παρουσία   στα παγκόσμια δρώμενα της 7ης τέχνης.
    Είδε το φως του ήλιου το 1933 στην ιερή πολιτεία των ηρώων, του λυρισμού και του μόχθου της λιμνοθάλασσας ως Παναγιώτης Εμμανουήλ.
     Δεδομένου ότι το ταλέντο του ανάβλυζε και η ομορφιά του ξεχείλιζε  τα ξένα ΜΜΕ του προσέδωσαν τον τίτλο «Ωραίος ως Έλληνας» κάνοντάς τον  εξώφυλλο στο παγκοσμίου φήμης περιοδικό  LIFE.


Τρίτη 24 Μαρτίου 2020

Ο Τύμβος των Αθανάτων - Ιδού το Μεσολόγγι


                                                                                   Του Αλτάνιου Κλεισοβίτη*
Το τι προσέφερε το Μεσολόγγι στο Αγώνα του Ελληνικού Έθνους για την απελευθέρωση είναι ένα γεγονός που δεν μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητη την  Ελληνική Πολιτεία τουλάχιστον τον 19ο αιώνα.  
Έτσι για να τιμήσει την ανάκτησή του  που  έγινε στις 2 Μαΐου 1829,  οργάνωσε στις 8   Μαΐου στην Αίγινα  μία πάνδημη τελετή κατά την οποία ο  Σπυρίδων Τρικούπης, γενικός γραμματέας της επικράτειας τότε,  εκφώνησε  βαρυσήμαντο  πανηγυρικό λόγο  που  συντάραξε τα αισθήματα  του  κυβερνήτη  Ιωάννη Καποδίστρια  ο οποίος κοινοποίησε διαταγή στην δεύτερη  παράγραφο της οποίας μεταξύ των άλλων  έλεγε : «Να συναχθώσιν  τα λείψανα των θυμάτων της Πολιορκίας και της Εξόδου και να προσδιορισθεί ο τόπος όπου πρέπει να εναποτεθώσιν».


Τον επόμενο χρόνο  ο Καποδίστριας επισκέφθηκε τιμητικά το Μεσολόγγι  και έδωσε εντολή να ιδρυθεί  «Ηρώον αφοσιούμενον εις  το Έθνος εις μνήμην των γενναίων υπερασπιστών του Σταυρού» το οποίο όμως δεν πρόλαβε να το δει ολοκληρωμένο διότι το 1831 δολοφονήθηκε. 

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2020

Οι υφάντρες του Αιτωλικού. Μια ιστορία που τέλειωσε


Της Μαιρίλης Χαραμή*

Μεσολόγγι-Αιτωλικό απόσταση περίπου 10 χιλιόμετρα. Σχετικά κοντά αν έχεις αυτοκίνητο. Αν δεν έχεις, βρίσκεις ποδήλατο, το πας στον ποδηλατά να σου το φουσκώσει και δεν δίνεις σημασία στη συμβουλή του: Καλλίτερα όχι με ποδήλατο στο Αιτωλικό. Μόνο από τον κεντρικό δρόμο πας εκεί και είναι πολύ επικίνδυνος.

Τρέχουν σαν τρελλοί...

Ψάχνεις απελπισμένα εναλλακτικές στο GPS του τηλεφώνου και... ω του θαύματος, εμφανίζεται δρομάκι παράλληλο με τον κεντρικό, πολλά υποσχόμενο. 

Το παίρνεις και μιαν ηλιόλουστη αλκυονίδα μέρα σαν αυτή, νοιώθεις το λιγότερο μοντέλο σε φωτογραφίες του Χάμιλτον!


Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Όχι δεν είναι απλά ένα παιδί...


                                                         


                                                                                     
                                                                                       Της Σοφίας Παπαηλιάδου*

Όχι, δεν είναι απλά ένα παιδί.
Όχι, δεν έπαιζε απλά και ξέφυγε.
Όχι, δεν ήταν μια κακή στιγμή.

Ήταν η βία που διδάχτηκε. Η βία στην οποία εκτέθηκε. Η βία από την οποία δεν το προστατεύσαμε απ’ όταν γεννήθηκε.
Ήταν η βία που έγινε το δεύτερο πετσί του και οι κλοτσιές σ’ ένα δύστυχο γατί, μοιάζουν κάτι “απλό”.

Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΡΑΣΙΜΑΣ - Το Πρώτο Σκαλί


Της  Ακακίας  Κορδόση*
«Μα  εγώ θα γράψω μια λυπητερή μπαλάντα
για τους ποιητές άδοξοι πούναι»
            Οι  δύο αυτοί  στίχοι  απ’ το  ποίημα  του Καρυωτάκη «Μπαλάντα στους  ποιητές των αιώνων» μου φέρνουν στο μυαλό – ανάμεσα σε πολλές άλλες – και την περίπτωση ενός πρόωρα  χαμένου  ανθρώπου που δεν προλάβαμε να γνωρίσουμε – και ίσως ενός πρόωρα χαμένου  καλού ποιητή (τουλάχιστον απ’ ό,τι δείχνουν τα ποιήματά του, στη σύντομη ζωή του, πρόλαβε να γράψει) : Του Γιάννη  Καρασίμα. 

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2020

Σεβασμός στις Γιορτές Εξόδου


                                                                                Της  Ακακίας Κορδόση*
Επειδή πλησιάζει η ιερή επέτειος της Εξόδου κι επειδή βλέπω τα τελευταία χρόνια να αποφεύγεται – αναίτια – η καθιερωμένη πανελληνίως έκφραση «Γιορτές της Εξόδου του Μεσολογγίου» και ν’ αντικαθίσταται από κάθε είδους περίφραση, όπου οι «γιορτές» γίνονται «μνήμες», το «Μεσολόγγι» γίνεται «Ελεύθεροι πολιορκημένοι»  και η λέξη Έξοδος ….. κάποιες φορές να παραλείπεται, θα ’θελα να εκφράσω και δημοσίως τη μεγάλη μου ανησυχία για   την – καλοπροαίρετη ίσως – αυτή αυθαιρεσία.



 Οι μοναδικές στον κόσμο (όπως και το γεγονός που τις προκάλεσε) γιορτές αυτές έχουν ξεκινήσει και καθιερωθεί από τον λαό – άλλη μια ακόμη μοναδικότητα – εδώ και δυο σχεδόν αιώνες και δεν είναι δυνατόν ν’ αλλάξουν όνομα.