Η σκέψη ενός ονειροπόλου
Του Αλτάνιου Κλεισοβίτη*
Ένας ανήσυχος φίλος, γέννημα θρέμμα ο ίδιος και η οικογένειά του της θάλασσας, ένας εξαιρετικά ενεργός Μεσολογγίτης που πονάει για την πόλη και σκέπτεται με ποιόν τρόπο θα αξιοποιηθεί καλύτερα η όση έχει απομείνει πλατειά και ήμερη λιμνοθάλασσά της, αφού μου διατύπωσε τις απόψεις του, που είναι συναφείς με ανάλογες που ακούω συνέχεια και από άλλους συμπολίτες, ζήτησε τη γνώμη μου για το πώς θα μπορούσε να «δημιουργήσει» κάποιος σε αυτή χωρίς να παρενοχλεί την αλιεία.
