Στη μνήμη του δημοσιεύουμε άρθρο της πνευματικής καθοδηγήτριας του Κοινωφελούς Πολιτιστικού μας Οργανισμού και παιδικής φίλης του Χρήστου Ακακίας Κορδόση,
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ο φίλος, ο αρχηγός, ο οραματιστής
Της Ακακίας Κορδόση*
Κάθε φορά που βλέπω ή φέρνω στο νου μου το Χρήστο, η μνήμη μου αυτόματα τρέχει σ΄εκείνα τα χρόνια τα «ηρωικά» που άρχισε η φιλία μας. Χρόνια αθωότητας και ψυχικής ανάτασης και δεν ξέρω αν μπορούν, όχι βέβαια να τα ζήσουν – αυτό αποκλείεται – αλλά ούτε και να τα φανταστούν τα σημερινά παιδιά.
Μια μέρα του ΄59 (την Άνοιξη πρέπει να΄τανε) όπως καθόμουν στο «ηρωικό» επίσης κιόσκι του σπιτιού μας (που οι πιο παλιοί θυμούνται) ήρθαν δυό παιδιά και μου είπαν πως με ζήταγε ο Χρήστος ο Κωνσταντίνου.