Του Αλτάνιου Κλεισοβίτη*
Την περίοδο της δεκαετίας του ΄60 - μαθητής εγώ τότε
- στις ονομαστικές, κατά κανόνα, εορτές, τα
πάρτυ ήταν ένα πολύ συνηθισμένο γεγονός,
το οποίο γινότανε πιο έντονο κατά την περίοδο των Χριστουγεννιάτικων, Πασχαλινών
ή καλοκαιρινών διακοπών που οι φοιτητές ερχόντουσαν από τις πόλεις όπου
σπούδαζαν οπότε ο αριθμός των πάρτυ πολλαπλασιάζονταν.
Μια πρόσκληση από στόμα σε στόμα, ένα πικάπ, μερικοί
δίσκοι 45 στροφών, ένα μπουκάλι βερμούτ ρεφενέ,
λίγα κρακεράκια και η επιτυχία ήταν
εξασφαλισμένη.
Η διάταξη του χώρου όπου θα πραγματοποιείτο το πάρτυ ήταν το μεγάλο δωμάτιο του σπιτιού, συνήθως το σαλόνι, από το οποίο αφαιρούνταν τα τραπέζια για να δημιουργηθεί «πίστα» και η τοποθέτηση γύρω – γύρω καρεκλών.
Η διάταξη του χώρου όπου θα πραγματοποιείτο το πάρτυ ήταν το μεγάλο δωμάτιο του σπιτιού, συνήθως το σαλόνι, από το οποίο αφαιρούνταν τα τραπέζια για να δημιουργηθεί «πίστα» και η τοποθέτηση γύρω – γύρω καρεκλών.
Αν ήταν
καλοκαίρι μια ακρογιαλιά ή το κτήμα κάποιου εκ των μελών της παρέας ήταν οι ιδανικοί τόποι για την
πραγματοποίηση των πάρτυ.
Παρά το ότι την εποχή εκείνη μεσουρανούσε η λαϊκή μουσική, τα
τραγούδια της ξενιτιάς καθώς και τα τραγούδια του Χατζηδάκι, του Θεοδωράκη και του Πλέσσα, εν τούτοις στα πάρτυ δεν είχαν θέση αυτά τα τραγούδια,
ούτε φυσικά και οι ελληνικοί χοροί αλλά μόνο οι «ευρωπαϊκοί» χοροί τσα-τσά, μάντισον, χάλι-γκάλι και γιάνκα με τους οποίους συνήθως ξεκινούσαν τα πάρτυ,
ακολουθούσαν έντονα τα τουίστ και τα τσάρλεστον, συνέχιζαν με ταγκό και κατέληγαν με ένα,
δύο, τρία ή …συνεχώς επαναλαμβανόμενα γλυκά, ρομαντικά μπλουζ έτσι ώστε να
δίνεται η άνεση στα μέχρι τότε δημιουργούμενα φλέρτ, για τον ποθούμενο εναγκαλισμό και το άγγιγμα των δύο προσώπων.
Την δεκαετία του ΄60 τα
συγκροτήματα που κυριαρχούσαν στα πάρτυ ήταν
οι Rolling Stones και οι Beatles ενώ δειλά – δειλά μετά το΄65 δημιουργήθηκαν
και ελληνικά συγκροτήματα που στη συνέχεια έγιναν θρύλος όπως οι
Idols, οι Olympians, οι Forminx, οι Charms και οι Juniors ενώ ο Δάκης, η Μπέσσυ Αργυράκη, ο Ρόμπερτ Ουίλιαμς,
ο Γιώργος Πολυχρονιάδης και ο Λάκης Τζορντανέλλι, έγιναν τα είδωλα της εποχής.
«Τρελοκόριτσο», «Τρικυμία στην καρδιά», «Όταν πηγαίναμε μαζί
σχολείο», «Ο Αλέξης», «Άνθρωπε αγάπα», το «Κορίτσι του
Μάη», «Μπάμπολα», «Κακομαθημένο παιδί», «Είναι εννιά κι ακόμα περιμένει», «Τζίνι», «Κορίτσι στάσου να σου πω», «Ο τρόπος», «Απόψε σε θέλω» και τόσα άλλα είναι μερικά από
τα τραγούδια που ακούστηκαν στα πάρτυ της δεκαετίας του ΄60 και που έχουν
χαραχτεί ανεξίτηλα όχι μόνο στις πυκνές ραβδώσεις των παλιών βινυλίων, αλλά και στις καρδιές
όλων των Ελλήνων.
*Ο Αλτάνιος Κλεισοβίτης είναι ιστοριοδίφης θεμάτων του Μεσολογγίου