Με μιά φορά δεν τελειώνει το χρέος προς τη γυναίκα.

Της Ακακίας Κορδόση *

ΟΙ ΕΠΕΤΕΙΟΙ ΣΑΝ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΣΑΧΛΑΜΑΡΕΣ. 

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ.

(Απόσπασμα από συνέντευξη της πεζογράφου Ακακίας Κορδόση που έδωσε σαν σήμερα το 1993 στις μαθήτριες Αναστασία Γεωργίου και Ελένη Κυτέα)

Ελ. Κ. : Ξέρουμε ότι είστε μέλος του Πανελλήνιου Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Πιστεύετε ότι η γυναίκα έχει κατακτήσει τη θέση που πρέπει στην κοινωνία. Είναι ίση προς τον άντρα;

Ακ. Κ. : Πιστεύω ότι τα νέα παιδιά, η ηλικία η δικιά σας κάτι θα κάνει. Μέχρι ώρας έχουν γίνει πολλά βήματα αλλά δεν έχει κατακτηθεί τίποτε. Ίσως στη δικιά σας γενιά ή μετά, την εποχή των παιδιών σας, κάτι να γίνει γιατί ακόμη υπάρχουν πολλά ριζωμένα μέσα μας, πάρα πολλά, ας τα πούμε ταμπού, ας τα πούμε παλιά πρότυπα.

Όταν για παράδειγμα εσείς συνδεθείτε με ένα αγόρι, τι θα σας πει η μάνα σας; Θα σας πει «θα σε πάρει;»
Από τη στιγμή που δε θα πει το ίδιο στο αγόρι, αν φτάσουμε δηλαδή σε μια εποχή που εγώ θα πω στο γιο μου «τι λες, θα σε πάρει η κοπέλα;», τότε θα έχει επιτευχθεί η ισότητα.
Τη στιγμή λοιπόν που δεν υπάρχει ακόμα αυτή η νοοτροπία, που ακόμα το αγόρι νιώθει ότι είναι ο ανώτερος και αν θέλει αυτός παντρεύεται, αν δεν θέλει δεν παντρεύεται, δεν έχει επιτευχθεί η ισότητα.

Αν. Γ. : Σήμερα είναι η ημέρα της γυναίκας. Συμφωνείτε μ’ αυτές τις γιορτές;

Ακ. Κ. : Όχι, οι επέτειοι αυτές με νευριάζουνε. Η επέτειος του AIDS, η επέτειος των ζώων, η επέτειος του Αγ. Βαλεντίνου,  μου φαίνονται σαχλαμάρες. Είναι για κάποιες καταναλωτικές κοινωνίες. 

Αν. Γ. : Δηλαδή η γυναίκα πρέπει να γιορτάζεται κάθε μέρα?

Ακ. Κ. : Όχι να μη γιορτάζεται ποτέ, δε χρειάζεται. Τι να γιορτάζεται; Ο άντρας γιορτάζει; Μήπως μας γιορτάζουν ως κάτι το εξαιρετικό, ως κάποια μειονότητα;

Αν. Γ. : Δεν σας αντιπροσωπεύει αυτή η γιορτή ?

Ακ. Κ.: Όχι δεν είναι άσχημο το να θυμούνται το ρόλο της γυναίκας. Αλλά είναι καλύτερα να τον θυμούνται σε πολλές περιστάσεις, σε πιο πολλές. Με μια φορά δεν τελειώνει το χρέος τους.